پلاک 14

همیشه از اسم حنانه خوشم میومد تا اینکه سال 83دریکی از کلاسهام یکی از اساتید درمورد این اسم توضیح جالبی داد که علاقه ام به این اسم رو چند برابر کرد طوری که میتونم بگم واقعا عاشق این اسم شدم .

اگر میخواهید بدونید اون ماجرا چی بوده براتون میگم تا خودتون قضاوت کنید:

حنانه در عرب به ناله جانگدازی گفته میشه که وقتی کسی بچه شتر رو از مادرش جدا میکنه مادرش از عمق جان سر میده جوری که با شنیدنش تحمل انسان طاق میشه .البته مسئله جالب این اسم مربوط به رابطه شتر و بچه شتر نمیشه چون وقتی حضرت محمدمسجد نبوی رو در مدینه بنا میکنن سه سال تمام درحالیکه این مسجد دارای سقف نبود درکنار محراب به نخلی تکیه میدادند و برای مردم سخنرانی میکردن. بعد ازگذشت سه سال یکی از صحابه ازسردلسوزی و بااجازه ایشون منبری از سه پله رو میسازه و درکنار محراب قرار میده تا حضرت کمتر دچار خستگی زیر آفتاب بشن.

وقتی حضرت روی پله های محراب میشنن تا سخنرانی کنن ناله حنانه ازاین نخل طوری بلند میشه که انگار مادری از بچه اش جدا شده طوری که حاضران محزون میشن حضرت رسول رو به درخت میکنه و ازش درمورد علت ناله میپرسه که درخت به اذن خدا به حرف درمیاد و از فراق اون حضرت سخن میگه و ادامه میده :من دراین سالها به عشق تکیه دادن و سایه درست کردن بالای سرشما سبز بودم ولی حالا باجداشدن از شما به این روز افتادم ...

این سخنان درحضور مردم اتفاق میفته و هم اکنون نیز درمستندات مختلف شیعه و سنی وجود داره و به راحتی در اینترنت نیز قابل سرچ است.

حضرت باشنیدن این سخنان میفرماید:درپاداش این محبت میتونم برات دعا کنم که تاوقتی که زمین و زمان هست سبز باقی بمونی یا اینکه در بهشت درختی از درختان بهشتی باشی .

درخت دعای دوم رو طلب میکنه و چند روز بعد دراثر این فراق و درحالی که تمام این مدت ناله میکردخشک میشه .

حضرت بعد ازخشک شدن دستور میدن درخت رو بریده و و درکنار محراب دفن کنن...

این تنها درختی بود که این همه معرفت پیدا کرد بطوریکه شامل دعای حضرت شده و بدستور ایشون برای اولین بار یک درخت به شیوه یک انسان اونم درجایی مقدسی درمسجد النبی دفن میشه ...

سال گذشته وقتی رفتم مدینه خیلی دنبالش گشتم تا پیداش کردم اون موقع هیچ علامتگذاری وجود نداشت ولی امسال ظاهرا ستون حنانه اسم گذاری شده انشالله قسمتتون که شد رفتید وقتی از قسمت غربی حرم به محراب نزدیک شدید سمت چپ منبر محراب قرار داره و سمت راست یک ستون که همون ستون حنانه و محل دفن این نخل است جاتون حسابی خالی بود حس غریبی به آدم دست میده کنار این ستون ....حالا این ستون شده پاتوق من درمسجد النبی خداکنه معرفتش رو خدا به منم بده که ازحجر امام حاضرم بسوزم و بمیرم.انشالله.

اما حنانه علاوه بر این نکته برای ما شیعیان هم یادآور خاطره مشابه ای است و آن اینکه وقتی پیکر حضرت امیر(ع) رو برای دفن به سمت نجف تشیع میکردن ازکنار دیوارخرابه ای رد میشن که ناگهان دیوار به احترام حضرت به حال رکوع به سمت پیکر مطهر خم شده و اونجا هم ناله حنانه شنیده میشه و حضرت امیر (ع) با ناله این دیوار بدرقه میشه بعدها به احترام این اتفاق محل دیوار خم شده به مسجد تبدیل میشه و به اسم مسجد حنانه هنوز هم وجود داره و درکوفه انشالله موقع تشرف به عتبات میتونید به اونجا مراجعه کنید.(فعلا بسته است)

سالها بعد پس از واقعه کربلا وقتی سرهای بریده رو بسمت کوفه حرکت میدن یک شب سرهای بریده داخل این مسجد قرار داده میشن و دوباره ناله حنانه دراین مسجد شنیده میشه ...

نظرات شما عزیزان:

منتظر

ساعت21:03---14 بهمن 1390

سلام.من که بازم هنوز قسمتم نشد مسجد حنانه برم.ممنون